Czy wiedziałeś że: w butelce lejdejskiej przechowywane są ładunki elektryczne? Urządzenie to jest pierwszym kondensatorem. Szklana butelka posiadająca dwie powierzchnie (zewnętrzną i wewnętrzną) pokryta odizolowanymi warstwami metalu. Co ważne w tej budowie to, to że szkło pełni funkcję izolatora, natomiast warstwy pełnią rolę okładek kondensatora. Znane są różne wczesne wersje butelki lejdejskiej. Wszystko dlatego, że w roku 1746 dwie osoby zgłosiły jej wynalezienie, ale jak się okazuje nie tylko oni prowadzili eksperymenty z tego typu urządzeniem. Między innymi pewny gdańszczanin odkrył, że butelkę można nie tylko naładować (szklana butelka pokryta od zewnętrznej i wewnętrznej strony folią, napełniona wodą, zatkana przebitym korkiem przez który przechodził miedziany drut), ale także rozładować (podłączenie obu foli przewodnikiem). O tym eksperymencie usłyszał pewien ksiądz, który postanowił zaprezentować go królowi i otaczającemu go dworowi na Wersalu. Jednak zamiast przewodnika do rozładowania wykorzystał trzymających się za ręce 240 gwardzistów. Ku radości wszystkich zgromadzonych porażeni wyładowaniem jednocześnie podskoczyli. Ksiądz ten znany był także z innych eksperymentów, których warto poczytać.